-
1 skusić się
vrskusić się (na coś) — to feel lub be tempted (to do sth)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skusić się
-
2 skusić
-
3 sku|sić
pf Ⅰ vt (przyciągnąć) [osoba, perspektywa] to lure; (namówić) to tempt [osobę]- skusić kogoś do zrobienia czegoś a. żeby coś zrobił to tempt sb to do sth- skusić kogoś czymś to lure sb with sth- hotel skusił nas swoim położeniem we were attracted to the hotel by its location- przyjechał skuszony ciekawymi propozycjami he came, lured by attractive offers- skuszeni ładną pogodą, wyszliśmy na dwór the weather tempted us outside- dał się skusić ceną he was tempted by the price- już prawie dał się skusić he was half tempted- co was skusiło, żeby to zrobić? what on earth made you do that?- licho go skusiło, żeby to kupić what on earth made him buy it? ⇒ kusićⅡ vi pot., dziec. (w grze) to miss; (przy skakaniu na skakance) to trip- aż ktoś skusi until someone missesⅢ skusić się (skosztować) skusić się na coś to help oneself to sth- może się skusisz na kieliszek wina? can I tempt you to a glass of wine?- kto się skusi na kawę? would anyone like some coffee?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sku|sić
См. также в других словарях:
skusić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dać się na coś namówić; ulec pokusie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skusić się na kolejną porcję jakiegoś dania. Skusić się na wyjście, wyjazd. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skusić — dk VIa, skuszę, skusisz, skuś, skusićsił, skuszony, skuszeni 1. «kusząc skłonić do czegoś; pociągnąć, zwabić» Skusiła kogoś zabawa, ciekawość. Skusił ją do pójścia na spacer. Licho go skusiło wplątać się w tę sprawę. Co go skusiło tu przyjść! 2.… … Słownik języka polskiego
połaszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, połaszczyć sięczę się, połaszczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} połakomić się na coś, zwykle małej wartości, skusić się na korzyści materialne wynikające z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Połaszczył się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
połaszczyć się — dk VIb, połaszczyć sięczę się, połaszczyć sięczysz się, połaszczyć sięłaszcz się, połaszczyć sięczył się pot. «dać się czymś znęcić, skusić; ulec chęci na coś; połakomić się» Połaszczyć się na parę złotych. Połaszczył się na jej posag … Słownik języka polskiego
połakomić się — dk VIa, połakomić sięmię się, połakomić sięmisz się, połakomić sięom się, połakomić sięmił się «dać się skusić na coś; połaszczyć się» Połakomić się na większy zarobek, na pieniądze, na prezenty … Słownik języka polskiego
łakomstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. łakomstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak umiaru w jedzeniu, pragnienie spożywania pokarmów w nadmiarze; żarłoczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skusić się na coś z łakomstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… … Słownik języka polskiego
polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… … Słownik języka polskiego
lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na … Słownik frazeologiczny